Boel op Stelten ben ik, Rosanne Tieleman. Wonend in Amsterdam, 48 jaar, moeder van vier kinderen (21, 19, 15 en 14).
De afgelopen jaren heb ik in het onderwijs gewerkt. Ik was leraar Nederlands, maar ik paste niet zo goed in het systeem van een school en schoolboeken. Iets wat veel leerlingen herkennen ;-)
Op school gaat het sowieso vaak om je fouten en om cijfers. Ik vind het veel belangrijker om te kijken wat iemand wel goed kan en proberen daar het meeste uit te halen. En of je dan je jas aanhoudt in de klas? Lekker belangrijk.
En leraar zijn is het dan wel niet voor mij, het mentorschap bleek me op het lijf geschreven. Ik kwam vooral in mijn element met studenten die door anderen als lastig of als te bijdehand werden ervaren. Hen hielp ik graag of ik kwam samen met ze in opstand tegen 'het systeem'. Want jij als student staat bij mij altijd voorop!
Het allerbelangrijkst vind ik om jou een stapje hoger of verder te krijgen. Alsof je op stelten gaat staan dus!
Daarnaast vind ik dat er echt wel regels moeten zijn, maar hoeveel regels worden niet misbruikt door mensen, alleen maar om te zorgen dat ze niet zelf hoeven na te denken? Of om te voorkomen dat je naar een persoon kijkt, in plaats van naar een 'nummer' dat in het stramien moet passen? Zoveel mensen verschuilen zich achter regels en ik kan daar slecht tegen.
Soms kan ik de boel dus een beetje op stelten zetten om iedereen 'gewoon' logisch na te laten denken...